بیمار دختر خانم 26 ساله با تشخیص DI سنترال از 13 سالگی با علائم پلی اوری و پلی دیپسی پس از تایید با انجام تست محرومیت از آب که تحت درمان با اسپری دسموپرسین بوده است .در بررسی های رادیولوژیک انجام شده متوجه توده سوپراسلار در MRI شده اند که کلیشه های آن زمان در دسترس نیست.
دربررسی های آزمایشگاهی هایپوتیروئیدی و نارسایی آدرنال برای بیمار مطرح شد که از 14 سالگی قرص لوتیروکسین 100 میکروگرم روزانه و قرص هیدروکورتیزون 15 میلی گرم شروع شد .در زمان تشخیص وزن بیمار 45 کیلوگرم بوده است که بتدریج افزایش وزن بی رویه داشته است که علیرغم مداخلات انجام شده در حال حاضر وزن بیمار 145 کیلوگرم می باشد.